Maison Basilique

De verantwoordelijkheid is zwaar als hij dit pand betreed, de vrees om de reeds tendentieuze meningen tegen zich te krijgen is terecht en eminent. Toch heeft dit pand niet de waarde en de geschiedenis die sommigen het toedichten, politiek en negativisme is nu eenmaal niet de meest neutrale raadgever.

Het is duidelijk dat het authentiek glaswerk namaak is en de mengelmoes aan tierlantijntjes is zo chaotisch dat het soms pijn aan de ogen doet.

En ja, het blijft jammer dat, zelfs half en half erfgoed, moet neergaan voor winstbejag en het obligate modernisme. Maar soms is vooruitgang ook effectief vooruitgang en niet perse een ondergang.

De geruchten over de laatste bestemming van deze veie kamers zijn veelvuldig en vaak zelfs absurd. De kleine bloemetjes op de grote muren verbergen een mogelijke promiscuïteit, haastig weggewassen met een bruin washandje aan de lavabo aan het raam. De zolderkamers zijn duidelijk minder luxueus als de kamers op de eerste verdieping, zo frappant dat een imaginaire kastenstelsel zich stilzwijgend opdringt. 

Hoe dan ook, de impressies worden vastgeklikt voor het heil van de digitale volgers, smachtend naar visuele informatie totdat er zich een nieuwe publieke verontwaardiging opdringt.

Later die dag wordt de deur definitief op slot gedraaid, de volgende keer zal de sloophamer ze wegmaaien zoals alle andere herinneringen in dit gebouw. Maison Basilique is dan niet meer dan een opportuniteit en nog minder dan geschiedenis.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.