Helden van Juno: Jeroen Rosseels

Juno:

Dag Jeroen, voor velen ben je een trendzetter in Urbex en aangezien ook ik grote fan ben van je vele video’s en je super applicatie Urbex Tv kom je in aanmerking voor de titel van Held van Juno.
Maar kan je me voor diegenen die dit fenomeen niet kennen, even uitleggen wat de Magie van Urbex  juist inhoud?

‘Met Urbex ga je op (be)zoek naar verlaten, oude gebouwen. De magie schuilt hem in het onbekende, het spannende want je zit eigenlijk in een grijze zone.’

Jeroen: 

Met Urbex ga je op (be)zoek naar verlaten, oude gebouwen. De magie schuilt hem in het onbekende, het spannende want je zit eigenlijk in een grijze zone.
Je mag er vaak helemaal niet zijn en kan altijd gevat worden maar de nieuwsgierigheid naar wat je er kan zien is te groot om aan de verleiding te weerstaan. De adrenaline die ontstaat bij het raden naar het onbekende in combinatie met de vaak prachtige ontdekkingen zijn kenmerkend voor Urbex.

Juno:

Je post video’s aan online en via een handige app kan men info vinden over interessante locaties. Helaas kan je daardoor niet altijd rekenen op de nodig appreciatie van andere urbexers, hoe ga je daarmee om?

Jeroen:

Daar trek ik mij eerlijk gezegd geen fluit van aan?  De eerste urbexers, de pioniers eigenlijk, vinden dat al deze informatie geheim moet blijven, binnen een bepaalde groep. Dat wil zeggen dat een nieuweling met oprechte interesse in de schoonheid van Urbex niet weet waar te beginnen of waar naartoe te gaan. Toen ik in 2015 startte met video’s kreeg ik steeds meer de vraag naar de exacte locaties en na een tijdje deed ik niet anders meer dan mails en berichten te beantwoorden i.v.m. locaties. Zo is deze applicatie ontstaan, voor alle duidelijkheid deze app geeft geen locaties. Het is een enkel een ondersteunende app voor Urban Exploration met tips, meldingsopties en alles over Urbex TV.

Juno: 

Ik kan er wel inkomen, onlangs kwam er een locatie toegankelijk, lekker dichtbij en makkelijk bereikbaar en ideaal voor mijn modeshoots. Maar telkens we er opnieuw gingen was er steeds meer beschadigd door vandalen wat heel triest is. Enerzijds wil je de info wel delen maar anderzijds smeek je bijna aan anderen om deze info niet publiek te maken in angst voor een teloorgang en uiteindelijke afsluiting van de site.

‘De mensen die mijn kaart gebruiken zijn liefhebbers die respect hebben voor het gebouw, als er al beschadigingen gebeuren is dat eerder van lokale hangjongeren.’

Jeroen:

Inderdaad, maar de mensen die mijn kaart gebruiken zijn liefhebbers die respect hebben voor het gebouw, als er al beschadigingen gebeuren is dat eerder van lokale hangjongeren. Als je mijn kaart aanvraagt probeer ik met een aantal vragen te peilen naar de juiste bedoelingen van de gebruiker, is dit een echte urbexer, wat zijn de exacte bedoelingen?

Juno:

Inderdaad, ik zeg ook vaak, dit is de locatie, geniet ervan maar deel de locatie zelf niet op Facebook juist om dit te vermijden.
Onlangs kwam er het verhaal van een 13 jarige jongen uit Brugge die op het dak liep op een oud gebouw en door de golfplaten 10 meter diep viel en daardoor zwaar gewond raakte. Dergelijke voorvallen kennen schade toe aan de kunst van het bezoeken van vervallen gebouwen. Hoe denk je dat we dat kunnen verhinderen in de toekomst?

Jeroen:

Op die leefijd ben je dus veel te jong om zonder volwassenen op tocht te gaan in een Urbex, vooral omdat deze jongeren er vooral vertoeven om stoer te doen niet voor de liefde voor het gebouw, dit soort gedrag leid ontegensprekelijk tot gevaarlijke risico’s en daar kunnen we helaas niet veel aan doen.

Juno:

Dit brengt toch veel schade toe aan deze passie?

‘Vaak gaat het dan om de likes en de populariteit, niet om de essentie van urbex. Die jaloezie drijft mensen tot onaanvaardbare vernielingen en overdreven risico’s.’

Jeroen:

Uiteraard maar het kan erger. Er bestaat helaas een groep mensen die het fijn vinden om eerst een nieuwe locatie mooi in beeld te brengen om nadien alles te vernielen opdat zij de enige zouden zijn met deze beelden wat heel smerig is dat is niet bedoeling. Vaak gaat het dan om de likes en de populariteit, niet om de essentie van urbex. Die jaloezie drijft mensen tot onaanvaardbare vernielingen en overdreven risico’s’

Juno: 

Ik herinner me inderdaad  video’s gezien te hebben waar men met een motor door een mooi kasteel reed om het te vernietigen, wat echt weerzinwekkend is…
Wat ons brengt tot de bekende urbex spreuk ‘Take nothing but photos, leave nothing but footprints…”

Jeroen:

Dat is inderdaad onze lijfspreek maar er is jammer genoeg niemand die dat kan controleren. Diefstal en vernielingen van oude gebouwen gebeurden helaas al voor mijn urbex map, en ik vind het niet fijn dat deze map daarvan soms de schuld krijgt.

Juno:

Ik was vorige zomer in een vrij bekende, makkelijk toegankelijk site.  En buiten een hek waar je gewoon rond kan lopen en een millimeter groot verbodsteken was er geen belemmering tot de toetreding van het gebouw.
Maar terwijl we met een team van 7 personen aan een modeshoot bezig waren kwam er plots een geïrriteerde boswachter mij de levieten lezen en moesten we ophoepelen.  Dit terwijl er achter zijn rug twee tieners met spuitbussen voorbijslopen die ongemoeid bleven.
Hoe maak je duidelijk dat je bedoelingen ok zijn?

‘Dit blijft wel een verlaten, verwaarloosde  locatie en dan heb je toch steeds het recht om daar even te gaan rondkijken.’

Jeroen:

Als ik ergens kom is dat met een camera en microfoon en daardoor zien eigenaars en bewakers al vlug dat je daar niet bent om er de boel te vandaliseren. Toch mag je daar niet zijn en moet je nog altijd vertrekken. Vaak zijn het buren die aan de alarmbel trekken omdat ze de overlast beu zijn en dat kan ik wel begrijpen. Anderzijds blijft dit wel een verlaten, verwaarloosde  locatie en dan heb je toch steeds het recht om daar even te gaan rondkijken.

Juno:

Het is natuurlijk het verhaal van de aansprakelijkheid van de eigenaar, als er een ongeval  gebeurd, is dat op zijn verantwoordelijkheid vandaar dat je bijna nooit welkom bent.

Jeroen:

Inderdaad, vandaar dat door de grotere populariteit er meer toevloed is en het betreden van een pand meer opvalt.  Vandaar dat ik er altijd op aandring om zo discreet mogelijk te zijn als je een urbexlocatie binnen gaat. Ik was onlangs op een locatie waar er jongeren aankwamen met een luide boomcar en met draaiende motor, deuren open en luide muziek nog aan voor de locatie parkeerden om deze te gaan bezoeken, dit soort gedrag helpt echt niet .

Juno:

Mijn ultieme urbex lijkt me zones zoals Tjernobyl en Fukushima waar door een bepaalde gebeurtenis de tijd plots blijft stilstaan. Er worden nu zelfs heuse groepsuitstappen georganiseerd naar deze plekken voor de modale toerist, we spreken zelf over Dark Tourists. 

Jeroen:

Deze sites zijn vaak echt overroepen, je vind dichtbij ook vaak zo’n mooie sites die minder gevaarlijk zijn voor de gezondheid en het feit dat er toeristische uitstappen naar worden georganiseerd is alvast een teken dat we hier niet meer over urbex kunnen spreken, dan kan men evengoed naar een museum gaan.

Juno : 

In mijn thuisstad Halle is er een kerk, de Paterskerk, dat ontheiligd werd  en een herbestemming kreeg als culturele ruimte. Is dit een de mogelijke oplossing voor sommige problemen?

‘Herbestemming is heel mooi maar is gelijk ook het einde van urbex want de verrassing, het avontuur word je ontnomen en dat is wat Urbex juist zo boeiend maakt.’

Jeroen:

Tegen vandalisme is er maar één oplossing en dat is alles neergooien. Herbestemming is heel mooi maar is gelijk ook het einde van urbex want de verrassing, het avontuur word je ontnomen en dat is wat Urbex juist zo boeiend maakt.

Juno:

Wat is je strafste verhaal rond een locatie? Ben je al eens aangehouden?

Jeroen:

Ik ben ooit eens betrapt geweest in een kasteel in Frankrijk welke  een vrij bekende locatie is in een klein dorpje, de eigenaars wonen er wel juist naast.
Ik parkeerde er ver van, aan de ander kant van het bos en na wat geklauterd waren we toch binnen geraakt. Geen 5 minuten later hoorde we al een grote hond en even later de eigenaars. Na wat gescheld van deze personen besloten we te vertrekken maar onze auto stond geblokkeerd met een andere auto en al vlug begrepen we waarom . Niet minder dan 3 combi’s met zwaar bewapende politie kwamen ons tegemoet. Ik moet er wel bijzeggen dat dit voorval  plaats vond net na de aanslagen in Parijs dus kan ik dit machtsvertoon nu met enige afstand wel begrijpen. Ik riep nog tevergeefs in mijn beste Frans ’ne pas de terroriste’ maar ze hebben ons met een serieuze waarschuwing en onder escorte weg geleid. Dit soort voorval maakt je echt wel bang en doet je twijfelen bij panden waarvan je weet dat er een hoog risico is om gevat te worden.

Juno:

Graag wil ik je danken voor dit leuke gesprek maar voor we je ‘decay’ gaan vereenzelvigen wil ik je nog om tip vragen dat je aan een beginnende urbexer kan meegeven?

Jeroen:

De belangrijkste tip blijft: hou het discreet, blijf anoniem en maak geen kabaal. Ga niet op stap met een te grote groep, bv. maximum 3 personen. Parkeer ook ver genoeg van de locatie om niet op te vallen. Dit zijn eenvoudige zaken waar veel te weinig meer rekening wordt gehouden, het is geen uitstap naar de supermarkt hé.

Meer info op: https://www.youtube.com/urbextv 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.