Allereerst, ik ben geen ‘valse’ weigeraar, ik sta niet bij hoog en laag te verkondigen dat Valentijn fake is omdat het anders zou opvallen dat ik geen liefje heb om romantisch te zitten wezen.
Integendeel, als er een overtreffende trap zou bestaan van Romantisch dan zou dat gewoon Rosmantisch zijn vanwege het feit dat ik het begrip een geheel nieuwe dimensie heb gegeven, op het melige af zelfs als ik er nu op terug kijk…
Neen, de reden waarom ik niet meedoe aan Valentijn is omdat liefde vieren niet gebonden kan zijn aan plaats noch tijd. Liefde beleef je in de samenzijn van je gezin, in de verbondenheid van alledaagse dingen die je deelt en schenkt.
Zie dus Valentijn niet als een gelegenheid om in een druk restaurant aan een veel te klein tafeltje aan de wc ingang (omdat dit de laatste vrije tafel was) een veel te duur menu met weinig smaak op te slurpen om indruk te maken op je meisje.
Neen, beleef liefde elke dag van je leven met elke adem van je geliefde zonder grenzen en schaamte want ze verdient het… jij verdient het!
Valentijn is onbedoelde pijn:de minnaressen die van hun getrouwde lover met wat geluk een bos rozen krijgen van het tankstation om toch op het bureau aan de collega’s te kunnen tonen. Vrienden die heel happy zijn met hun single status die het nodig vinden om op facebook filmpjes te plaatsen die spotten met hun alleen zijn om zich onnodig bijna te excuseren dat ze op valentijn met hun spiegelbeeld zitten opgescheept. Vrouwen die triestig zijn omdat hun mannen rebellerend niet meedoen aan heel die hypocrisie,maar wel hun vriendinnen horen stoefen hoe hun mannen zich wel uitsloofden ….Ach het is weer over, het is weer om, de portefeuille is weer pover en de mensen blijven dom