Waarom ik graag naar de film Mama Mia kijk…

Ik geef toe, ik kijk graag tv omdat het een zalige manier is om überpassief te relaxen, mijn geest leeg te maken.

En daar heb ik, voor wat de stereotiepe machoman betreft, een afwijkende voorkeur. Voor mij godbehoeve geen voetbal of de zoveelste versies stuntende supercars met kalende bodybuilders zonder volwaardige tekst.

Neen, ik hou bijvoorbeeld veel van de musical ‘Mama Mia’ omdat het een vrolijke, non- pretentieus verhaal is over muziek, nostalgie en zon. Natuurlijk zijn er de heerlijke songs van ABBA die bijna kinderlijk worden nagezongen door ‘serieuze’ wereldsterren zoals Merryl Streep en Pierce Brosman.  Of ligt de oorzaak bij mijn ongegronde nostalgie naar mijn leuke vakanties op diverse Griekse eilanden?

Ik weet het eigenlijk niet maar deze behoort zeker tot het exquisiete lijstje van mijn toppers waartoe ook Dirty Dancing en Grease behoren, niet toevallig allemaal films met veel muziek.

Ik hou niet van Amerikaanse eindeloze commerciële sequels en prequels van lege blogbusters maar evenmin van zogenaamde kunstfilms in een onbegrijpelijke taal. Maak me gewoon vrolijk en raak me met eenvoudige emoties, creëer mijn intiem brood en spelen!

Waarom ik graag naar de film Mama Mia kijk? Kijk de hele film tot het (echte) einde uit en ontdek hoe wereldsterren zichzelf eindeloos belachelijk maken omdat zij ook gewoon mensen zijn en ook eens onnozel mogen doen… helemaal mijn filosofie.